Affet anne Şiiri - Ömer Baran

Babam gitmenin manasını anlatmadı bana
Gidişini anlamlaştırmamam için miydi?
Asalar elinde olan bir peygamber Bile Sürgün edilir
çiğ düşmüş saçını bile
taramadan
tarayamadan.
Taşra kentlerin bozkır
ayağından gelip
esrik düştüğümüzden beri,
parmaklarımız sigara kokar.
Lekesiz geçen çocukluk çağı
babasız büyümenin verdiği
fenalık ile
tam dediğimiz her şey
tam o anda
eksiktir

çekilen bir fotoğraf anı gibi gidişin
hüküm sürmüyor artık bende.
örselenmiş bir yanımdan
kanamaya başladım.
rasyonel bir davranış değildi bu

seni sevince belki
her şey daha güzeldi,
daha da güzelleştirdi
ama babasızdım.
adına hiç yemin edilmemiş bir kuş kanadı bile
hürlüğünü mavilikte gösterirdi
ben ise gece yarılarında sigara içerdim.
Annemin ellerinden öptüm
bir şiirin tenine değdi dudaklarım
dedim
Affet anne
layıkıyla bir oğul olamadım
Tuttum şiir okudum.