Yüreğim kış buğusu yokluğunun
Çöllerim susuz
Bilirsin sen
Sesinde ağlayan
Ne çok gecelerim var benim
Dağların yol bana uçsuz bucaksız
Turnalar ki
Gözlerimden geçer gider sessiz
Ben
Şimdilerde dipsiz kuyularda
Karanlık gecelerimin avazı oldum
Üşümesine de alıştım içimin
Yalnızlıklarımın küskünlüğünde,
Gözlerinin eksik kalmış gülüşüne dokundum
.
.
Affet
Sahra Tekin
Kayıt Tarihi : 28.11.2020 15:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendine tarz yaratmış kalemlerden birisi de sizsiniz...Sahra TEKİN hanımefendi
Başarılar dilerim, tebrikler, yüreğinize sağlık. saygılar sunarım.
Sayın Durgut sözleriniz ve desteğiniz ve de beğenileriniz için sonsuz teşekkürler Saygılar benden efendim
Şiirinizi beğenerek okudum.
Gönlünüze kaleminize sağlık.
Çok teşekkür ederim Osman bey beğenileriniz değerli inanın
Çok teşekkür ederim Nurten hanım beğeniniz mutlu etti
Çok teşekkür ederim Gülçin hanım ziyaretiniz ve beğeniniz mutlu etti
Eksiğine elbet...
Var olan, paylaşılır da yokluk zor... Eksik de...
Ne var ki...
Dokunan da kendi yokluğunu yaşıyor..
Dipsiz kuyularda üstelik...
Dokunmayla yetinmeli öyleyse...
Şiirin öznesi...
Tebrikler Sahra Hanım...
Etkiliydi...
Yorumunuzla daha da güzelleşti dizeler Teşekkür ederim Mustafa bey
TÜM YORUMLAR (6)