Kaldırdım başımı yerden bir ben uyanık
Herkes tarumar olmuş uyuyor donuk
Rüyalarımda bile var bir burukluk
Uyku girmiyor gözlerime içimde boşluk.
Gece karanlığa saplanan bir ok gibi
Gündüz her yeri yakan güneş gibi
Garibin bağrında yanan ateş gibi
Ben seversem, böyle severim.
Gündüzü bilmeyen ay misali
Büyücü nedir bana ettiğin sihir?
Ben ben değilmiyim yoksa?
Bendeki o eski hallerimi kim aldı gitti.
Geri verin onu
Yoksa gerçek bu mu?
Arkama bakmadan yolda yürüyebileceğim
Gözümü kırpmadan önünde duracağım
Onunla ağlayıp onunla güleceğim
Bir dost arıyorum.
Yolumu kesmeyip yol verecek
Cadde diye giriyorum kocamöan sokaklara
Bakıyorum bana kapalı, çıkmaz sokak
Döküyorum gözyaşlarımı hasretli mektuplara
Kar etmiyor gitgide kapanıyor sevenlere.
Seviyorum, sevildiğimi zannederek
Senden başkasını sen varken sevmeyeceğim
Gözlerinin rengini gözlerime nakşedeceğim
Sensizliği sen varken yaşamaktansa
Bu hayattan göç edip gideceğim.
Ben derim ki! Kadın başıma taçtır.
Bir dostu olmalı dostumun
Dostumdur diyerek kapıma vurmalı
O kadın dır ki! Başıma taç olmalı...
Neden Ağladım?
Neden? Sormadın....
Ben sen olmadan rüya bile görmedim.
Hayal kuramadım,
Gülemedim...
Gece olmadan karanlıklar çöktü üstüme
Seni ve o güzel gözlerini
Yıldızlarda seyrederim
Gülme bana güneşden gayri ışığa
karanlık derim.
Sanki görmez oldu gözlerim
Seni gördükten sonra
Sen nesin? Söyle bana,
Derede süzülen Kuğu kuşu mu?
Yoksa beni benden alan
Masal Kahramanı bir peri kızı mı?
Gözlerimde gördüm seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!