hayallerime giden yolu kapattılar öldüm on sekizimde
yarı yolda bıraktılar gömüldüm yirmi birimde
şimdi suskun öyle puskun birazcık da mutsuz odamın bi köşesinde oturuyorum ümitsiz biçimde
gerçekleri duyamıyosan gel biraz kulağını açam
burada cuma hutbesinde bile yalan söylüyo imam
benim yakışıklı oğlum derken bile yalan söylüyo anan
benim aslan oğlum derken bile yalan söylüyo baban
biliyo musun herkes farkında aslında olup bitenin büsbütün
winston onbeş lira olduysa artık kaçınılmaz tütün
hergün ölüm çağırıyo beni ben sanki Yılmaz Pütün
yarınlara yürüyeceğimde bi türlü bırakmıyo dünüm
uzaklaşmayı da denedik ama zincirlerler vermiyo izin
bu başka bi bakış açısı aslında ölümle pek alakalı değil
yani önümüzü görmek için verdik özgürlük mücadelesi
bu yüzden kimimiz firar ederken kimimiz gördü hapsi
Halit Aydın
Kayıt Tarihi : 26.11.2019 00:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!