Yalnızların Adaleti Şiiri - Şeyma Karakoç

Adalet fidanını ekersin, sularsın büyütursün.
Korursun. Emek verirsin. Meyvesini herkes yer !
Sulamaya gelince herkes gider.
Rüzgar çıkar herkes önce kendini korur.
Hatta küçüklüğü ile tek oluşu ile yalnız oluşu ile güçsüz görünür.
Adalet yalnızlardan korkmaz!
Yalnızlar adaletten korkar.
Kendini bile terk etmiş başkasının hayatını yaşayan insanlar korkar.
İnsanoğlu bu!. Nerede güç görürse onun kanatları altına girer de durur.
Sen adalet fidanını ekersin, AĞAÇ OLUR !
meyvesini herkes yer.
Bir damla su vermediğiniz ağacın sizin emeğinize ihtiyaci yok.
Allah yağmur da yağdırır. Güneş te açtırır.
Bildiğim ve inandığım tek şey,
Tek de olsan kalabalık da olsan
Allah'ın Adaleti yerini bulur. Buldu. Buluyor. Bulmaya devam edecek.