Adab-ı Muaşeret Okutulmalı 2

Ayakta dikilmişim otobüs içindeyim,
Muhterem birisinin kulak misafiriyim…

Şahsıma dönük hâlde, bizse tam önündeyiz,
Telefonla konuşur, titizlikle izleriz…

Ona döndüğümüzden yüzümü çeviremem,
Muhterem ki çok kibar, zor değil etkilenmem…

Telefonla konuşur sanki sessiz harflerle,
Dudak bile oynamaz anlaşır cümlelerle…

Utandım ibret aldım yerin dibine indim,
Şahsıma kurs vermişti gibi bir his edindim…

Yüksek ses hoş değildi bunu şimdi anladım,
Kulağıma küpeydi, bir adap kavramıştım…

Muhtereme yöneldim dedim, nasıl anlaştın?
Bu hassas incelikle sesleri nasıl aldın?

Lafın anlaşıldı mı şahsıma ibret oldun,
Anlattıklarımla da şahsı pek sıkmıyordum…

Adab-ı Muaşeret ki kolay değildir,
Her yerde terbiye şart ki bu verilmelidir…

Ders ile okutulsa da topluma yayılsa,
Sevgi, saygı oluşsa kargaşalar azalsa…

(2012)