Şu anda kim bilir kaç dertli,sessizce ağlar evlerinde.
Küflü duvarlara çöken perişanlığın,yoksul gölgesinde.
Garipler yurdundan bir garip koşar,ümidinin peşinde.
Sessizliğine düşen damlayı duyar,gönül derinliğinde.
Gelen zamanları ağlayarak karşılar,açılan kapılarında.
Her gece yırtılmış çilelerini diker,hıçkırığın tezgahında.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta