Acılar Gördüm

Kardelenler gördüm karlar içinde,
Kışın ortasında çiçek açardı.
Kara kışlar gördüm,bahar içinde;
Güller ağlıyorken,bülbül susardı.

O büyük sevdalar öfkeye dönmüş,
Dağılmış aile yuva bölünmüş,
Yaşamın ışığı yanmadan sönmüş,
Sevgiler yerinde acılar vardı.

Taptaze evliler,biri birinden,
Nasıl nefret eder,böyle derinden;
Çarçabuk vazgeçmiş,ümitlerinden;
Neden insanları,bu duygu sardı...

Konuşmuş yedi yıl,evli yedi ay;
Bu nasıl evlilik,vay başıma vay;
Nikah atıp gitmek,ne kadar kolay;
Düşmanlar gülerken,dostlar ağlardı...