Abim
Bu hayatta
En varken,
Belki en yokta, olan yanım
Seni, ne az andım, yazmaya çalıştım
En çok senin varlığına sarılamadım
En çok sen yanımda eksik kaldın
Hani Savaş koymak istemişlerdi adını da
Babam görevde, doğumunu göremeyince
Dedemin adını almıştın
Ordunun parçası olmak senin de kaderinde vardı
Türkmen soyadı en çok sana yakışırdı
Daha liseden başladı gurbete yol alışın
Zorlu bir hayata adımın
"Ankara’dan abim gelmiş" şarkısı
Her evci gelişinle, teğmen çıkmadan evvel
Ergen kıskançlığıma Ne manidardı
İlk görev Yerin Gabar Dağlarıydı da
90 larda hep ,yüreğimiz ağzımızdaydı
Nice senelere ki, çok şükür, iyi ki varsın
Abim
Dedemin kucağında, bebekken daha
Ağlarken ’gagga' diye bir yandan,
Yazları köye gitme bahsinde
'Gittcen mi gız’ diyen yanım
Giden hep sen olurdun da, kalan ben
Ana babanın,evde gurbetini çeken ben
Abim, bir ömür, hem rakibim
Hem uzaktaki dağım
Bunca yıldır içimde,
Belki tam barışamadığım
Tam koklayamadığım ,saramadığım yanım
İsteyip de yeterince kavuşamadığım
Kardaşım, kanım, canım…
Semiha Türkmen 2
Kayıt Tarihi : 14.12.2022 07:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
