Tıpkı,
Senin gibi,
Tıpkı bizim gibi..
Yaradandan ötürü...
Hani..
Her zaman sevdiğimizi söylediğimiz,
Canlar,birbir yok oluyor..
Ağaç dallarında kavrulup yanan,
Bazen de..
Toprağın derinliklerinde saklanarak,
Kurtulacağını uman..
Karıncalar gibi..
Barut kokulu toz bulutlarına karışan,
Kolsuz,kanatsız böcekler gibi..
.
İnsanlar ölüyor..İnsanlar...
Ölümün bin bir çeşit acısını tadarak..
Özgürce,insanca...
Bir yaşam,bir hayal uğruna..!
.
.
İnsanlar Ölüyor...
Kimi oracıkta veripte canını,
Kimi de
Kolunu bacağını bırakıpta,
Mayın tarlasında..
Bilirmisiniz..!
Kaç milyon günahsız çocuğun kanı var..
Etrafa dağılan,o katil şarapnel parçalarında...
.
.
Allah aşkına söylesin birileri..
Bütün bu acıları,bu çileleri...
Hep bu insanlar çeker..neden.NEDEN.!
Giden bunca can... neyin bedeli...! !
.
.
İnsanlar ölüyor..
Yığın yığın,öbek öbek..
Kimi gazla..
Kimi varil bombasıyla,
Kaderlerini çiziyor onlar..
Kendi elleriyle..
Belki de ceplerinde kalan son metelikle,
Satın alıyorlar eceli,
O tek yönlü,tek gidişlik biletle..
El ele,göz göze,titreye titreye,
Ölüme gidiyorlar..Ölüme..Ölüme...
Hemde parasını peşin ödeye ödeye.!
.
.
Ege,akdeniz,karadeniz..
Denizler kan ağlıyor,denizler çaresiz..
.
Ve...
İnsanlık can çekisiyor...
Hadi geç olmadan...
Bildiğimiz duaları okuyalım birbirimize,
Cünkü artık,bu çirkeflik bitmek üzere..! !
.
.
İnsanlık nihayet ölüyor,
İnsanlık son nefesinde...!
.
.
.
Mahmut M. Özdemir
04.10.2015
Kayıt Tarihi : 4.10.2015 17:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
duyarlı yürek sesinizi ve kaleminizi tebrik ediyorum.
Degerli yorumunuza candan tesekkürler Bülent Bey Kardesim,selam ve saygilarimla
İnsanlık son nefesinde...!
_______ Duyarlı yüreğinizi ve ondan süzülüp kaleme düşen şiirinizi öncelikle kutlamak isterim Mahmut bey... Belkide insanların en büyük başarısı bu ..insanlığı öldürmek..! kayıp vicdan ve Merhamet ..!
Ölümün o çirkin ve soğuk yüzü niçin ellerde ?duyarlı yürekler nerede? ..susdukça ölüm sesizliği dörtbir köşede pusuda...
Kaleminiz ve duyarlı yüreğiniz hiç susmasın .+10
Saygımla
Bizler çocukken geçilen yere ekmek kırıntısı, çöp atılmaz, bir yaşlı görülse
gideceği yere kadar götürülür, aç mı susuz mu sorulur, derdi mi var dinlenirdi,
atamız böyle yapar bize de böyle öğretirdi. Ben de çocuklarıma öğrettim.
Öte yandan; yanımızdan yöremizden biri geçiyor olsa önce onun geçmesini beklememiz sonra yolumuza devam etmemiz öğretildi, yani giden yolcunun yolunu kesmemek saygısını öğrendik.
İlginçtir, bir gün iş yerime gelirken tam merdivenlere doğru yöneldiğim anda çaprazımdan bir beyefendinin yürümekte olduğunu fark ettim ve geçmesini bekledim, o da benim geçmem için duraklamış, ikimiz birden duraklayınca ben el işaretiyle buyrun geçin dedim o da önden yürüme hakkını Atatürk verdi size, siz buyrun dedi.
Nezaketlerinden dolayı teşekkür ettim ve geçip gittim. İnsanlık nerede hata yaptı da bu hale geldi sorusunun yanıtı gayet açık bence...
Çıkar kavgaları tüm insanlığın canına ot tıkamakta...
Duyarlı yüreğinize saygıyla...
TÜM YORUMLAR (24)