a-Baygınlık hali! Şiiri - Mikdat Bal

Gaflet içinde iken başıma bir taş düştü!
Olur böyle kazalar hem yarıldı hem şişti

Yere yığılıverdim kıvranırken elemde
Kendimi buluverdim bambaşka bir alemde

Sanki başka bir yerde gözlerimi açmıştım
Çevremde ki her şeyi ayan beyan seçmiştim.

Temin sokakta iken başka bir yerde idim
Şaşırmış gibi idim acaba nerde idim?

Bunları düşünürken yolda birini gördüm
Yardımı olur diye gidip yanında durdum

Önce yabancı sandım selam verdim almadı
Bu duruma üzüldüm gidecektim salmadı

Boş yere telaşlandım meğer adam sağırmış
Boyu posu yerinde iri yarı, ağırmış

Yapacak şey kalmadı dikilmişti yoluma
Çekip giderim diye sıkı tuttu koluma

Takip et dercesine etrafta dolaştırdı
Mahallenin uçunda bir eve ulaştırdı

Şöyle baktığın zaman dışarıdan küçüktü
Hemen içeri girdik ön kapısı açıktı

Bir de ne göreyim ki içerisi bir kale
Tarihi bir bedesten her yerinde meşale

Gürültülüydü lakin mekân ışıl ışıldı
Gördüğüm her insanın giysileri yeşildi

Hareketlilik çoktu ancak çoğu suskundu
Öyle şeyler düşündüm sandım herkes küskündü

Acaba dedim bunlar neden susar dilleri
O kadar hareketli durmuyordu elleri

Dehşete kapılarak bağırdım avaz avaz
Üstelik üşüyordum mevsim kış, hava ayaz

Bitkin bir halde idim takatim kalmamıştı
Boş yere bağırmıştım duyan da olmamıştı

Sesim sorunlu sanıp bağırmayı bitirdim
Onların ilgisinden umudumu yitirdim

Gözlerime takıldı orada bir ihtiyar
İçlerinde sadece duyabilen bahtiyar

Hayretler içindeydim bana el ediyordu
Tanınmış hareketler anladım gel diyordu

O kadar sevindim ki koşup yanına vardım
Kemali edep ile ona bir selâm verdim

Tatlı bir tebessümle selâmımı almıştı
Şevkle yüzüme bakıp iki gözü dolmuştu

Seni çok özlemiştim dedi çok şükür geldin
Gözlerim yolda kaldı yüz yıldır nerde kaldın

Şükür kavuşturana ben seni hep bekledim
Bu gün yarın diyerek günü güne ekledim

Dedim ne saçmalıyor düşündüm ince ince
Ne diyorsun be amca ben yoktum yüz yıl önce

Daha altmışlardayım sen sanırsın yüz elli
Beni başkası ile karıştırdın besbelli

Asla karıştırmadım hayır sensin söyledi
Sülâlemi sayarak beni temin eyledi

İşin garip tarafı bana dedem diyordu
Bir piri fani iken ihtiram ediyordu

Ardımdan bir el türttü konuşurken orada
Kim diye bakacakken ayıldım bu arada

An içinde an olmuş zaman başka zamandı
Böyle bir şey yaşadım bu duygu pek yamandı

Kuşkusuz bu arada sargılanmıştı başım
Gözlerimi açmıştım sona ermişti düşüm

Şair Mikdat Bal