bazen insanlara saf veya aptal değil gerçekten sevgi ve merhametle davrandığınızı göstermenin tek yolu onları Dünyanin tablosuna asmaktır.
başka türlü anlamayacaklar.
hayattan öğrendiğim bir şey var.
insanlar sizi bir şey ile suçluyorsa o şeyi yapın.
çünkü eğer bunu yaparsanız geçmişte bunu yapmadığını kanıtlamış olursunuz.
sakın "ama bunu yaparsam onu kaybederim" diye düşünmeyin.
o zaten gitti.
en azindan siz geçmişte onurlu olduğunuzu kanıtlamış olusunuz.
madem kaybettim.
ben kaybederken onlarda kaybediyor mu felsefesinde olmak gerekmiş.
çünkü bu dünya saf insanları üzüyor.
adaletin olmadığı yerde adaletli olmak dünyanın en adaletsiz davranışıymiş.
insanlar "sen busun" işte diyecekler diye korkmayın.
"evet buyum" deyin.
çünku siz onları severken "bir gün onların yanlış yapabilme ihtimaline rağmen sevip mücadele ettiniz."
bırakın onlar da sizi YANLIŞlarınıza rağmen sevmeyi öğrensin.
kusursuz olan Allahtır.fani olan biz!
Kayıt Tarihi : 23.5.2022 09:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!