Ahmed ve Ebû Dâvûd, Abdullah b. Ca'fer'den,
Naklettiği hadis ki Rab’bin merhametinden…
Ensar’ın bahçesinde ağlayan deve varmış,
Resulü çağırmışlar, manzara acıklıymış…
Resulü gören deve ağlamaya başlamış,
Resul okşayınca da deve rahatlamış…
Resul sahip kim diye olayı araştırmış,
Ensar’dan bir genç gelmiş, devesi şahsınınmış…
Resul demiş: Allah'tan korkmuyor musun?
Hem zulüm ediyor hem aç bırakıyormuşsun…
Üstelik de yoruyor onu üzüyormuşsun,
Deven şikâyetçidir Rab’den korkmuyor musun?
Genç nasibini alır merhamet yaygınlaşır,
Günümüze kadar da vicdansızlık azalır…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 3.6.2015 00:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaynak: Ebû Dâvûd, Cihâd 44’den (İNTERNETTEN) sadece fikir edindik, hakkınızı helal ediniz…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!